MİMARİDE GÜNIŞIĞI

               Bir mimar kütlelerin ve boşlukların boyutlarını kesinleştirebilir binanın ne tarafa yönlendireceğini bilir.Yani tek taş yerine konulmadan binanın niteliklerini niceliklerini tanımlar.Sadece gün ışığını kontrol edemez.
Mimaride ışığın rolü büyüktür.Bir odadaki pencereyi duvarın ortasından köşeye doğru kaydırmak çok farklı mekansal izlenim uyandırır.
                 Kusursuz bir ışık derken bol ışığı kastederiz.Bir şeyi daha iyi görebilmek için daha fazla ışık isteriz.Çünkü ışığın niceliği değil niteliği önemlidir.Örneğin iki duvarın çakışmasıyla oluşan köşeye baktığımızda iki kaynakla eşit ölçüde aydınlattığımızı düşünelim.Bu durumda  köşeyi seçemeyiz.Ama şiddetlerini değiştirirsek köşeyi seçebiliriz.Bunu iyi bir fotoğrafçının iyi ışığı seçene kadar fotoğraf çekmesine benzetebiliriz.
Işıklandırmalara örnek verecek olursak tiyatrolarda kullanılmış olan gelenek haline gelen alttan ışıklandırıldığında gölge oluşumu ortaya çıkar.Ve sahne dünyasının büyüsü belli oluyordu.Modern sahne ışıklandırmasında oyuncuların yüzüne yani tepeden ışıklandırma görülür.Bu da modern sahne ışıklandırmasında ışık miktarından çok aydınlatma açısının önemli olduğunu savunur.
Üstü kapalı ve yanları açık olan mekanın karşıtı yanları kapalı üstü açık mekandır.Üstü kapalı mekan değişik yerlerinde farklı ışık etkileri sunar.Tepeden aydınlatılan ve geri kalan kısmı kapalı olan iç mekanın en güzel örneği Romadaki Pantheondur.Gidip görülmesi gereken kesitten bakılıpta mimarisinin anlaşılmasının imkansız olduğu bir eserdir.İçeri girdiğinizde peristilin üç katlı yüksekliğinde bir kaynaktan gelen yumuşak ışığı fark edersiniz.Sanki kubbe hacmi sınırlamaz aksine onu genişletir ve yükseltir.